DNS یا سامانه نام دامنه چیست

سامانه نام دامنه که به اختصار DNS خوانده می‌شود یک سیستم سلسله مراتب نام‌گذاری برای دامنه‌ها ، سرویس‌ها یا منابع دیگر است که به شبکه اینترنت متصل هستند.

DNS مانند یک دفترچه تلفن برای اینترنت است. همانطور که شما برای تماس با دیگران به جای بخاطر سپردن شماره‌ی آن‌ها از نام مخاطب استفاده می‌کنید همانطور که می‌دانید کامپیوترها برای اتصال به یکدیگر از همین IP آدرس‌ها استفاده می‌کنند.

یکی از پرکاربردترین و معروفترین DNS سرورها 8.8.8.8 و 4.2.2.4 است که از تمام دنیا قابل دسترسی است و به صورت عمومی ارائه سرویس می‌دهند.

DNS Server چیست

DNS سرور یک دیتابیس بزرگ است که شامل مجموعه‌ای از Domain ها و IP های مرتبط می‌باشد. به عنوان مثال اگر دامنه examole.com باشد سایت تبدیل به IP با آدرس 93.184.216.34 در اصطلاح resolve می شود.

DNS سرورهای زیادی در شرکت های هاستینگ و سازمانها وجود دارد. سرور DNS ها با یکدیگر در ارتباط هستند بنابراین تنها کافی است شرکت هاستینگ شما نام دامنه شما را در سرور DNS اضافه نماید تا معمولا بعد از حدود ۴۸ ساعت با سایر دی ان اس ها در سراسر جهان هماهنگ شود.

وقتی می‌خواهید وارد وب سایتی شوید باید نشانی آی پی آن را بدانید. اما به یاد داشتن نشانی آی‌پی همه‌ی وب سایت ها کار دشواری است.

بنابراین به جای نشانی IP از نام‌های دامنه استفاده می‌شود برای هر نشانی IP یک نام دامنه در نظر گرفته شده است. مثلا برای دسترسی به گوگل می‌توانید از نام دامنه آن یعنی www.google.com استفاده کنید.

کل نشانی‌های اینترنتی درون بانک‌های اطلاعاتی غیر متمرکزی توزیع شده‌اند که هیچ اولویتی روی نقطه‌ای خاص از شبکه ندارند.

روش ترجمه یا resolve نام دامنه بدین صورت است که وقتی یک کاربر برای برقراری یک ارتباط در شبکه با یک نشانی وب یک درخواست به DNS سرور می‌دهد و آن سرور توسط کتابخانه‌ی تحلیلگر نام یا Name Resolver استفاده می‌کند.

تابع تحلیلگر نام یک نشانی را ترجمه می‌کند و به عنوان پارامتر ورودی پذیرفته و سپس یک بسته یا Query Packet به روش UDP تولید کرده و به نشانی یک DNS سرور که به صورت پیش‌فرض مشخص می‌باشد ارسال می‌کند.

نام دامنه از ارقام و حروفی تشکیل شده است که یکی قسمت نام دامنه و دیگری زیر دامنه است. مثلا http://www.google.com را در نظر بگیرید.

http پروتکل انتقال اطلاعات در وب است. نشانه‌های //: جهت جداسازی پروتکل از دامنه استفاده می‌شود. //:http جزء سامانه نام دامنه قرار نمی‌گیرد.

قسمت www نام زیر دامنه است. قسمت google نام دامنه و قسمت com پسوند دامنه می‌باشد. هر زیر دامنه می‌تواند یک آدرس IP متفاوتی با نام دامنه داشته باشد. البته نام دامنه و زیر دامنه را صاحب دامنه انتخاب و ثبت می‌کند.